rozsiewać się

См. также в других словарях:

• rozsiać — dk Xb, rozsiaćsieję, rozsiaćsiejesz, rozsiaćsiej, rozsiaćsiał, rozsiaćsiali a. rozsiaćsieli, rozsiaćsiany rozsiewać ndk I, rozsiaćam, rozsiaćasz, rozsiaćają, rozsiaćaj, rozsiaćał, rozsiaćany 1. «siejąc rozrzucić, rozsypać nawozy sztuczne, także… …   Słownik języka polskiego

• rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… …   Słownik języka polskiego

• szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… …   Słownik języka polskiego

• roztoczyć — dk VIb, roztoczyćczę, roztoczyćczysz, roztoczyćtocz, roztoczyćczył, roztoczyćczony roztaczać ndk I, roztoczyćam, roztoczyćasz, roztoczyćają, roztoczyćaj, roztoczyćał, roztoczyćany 1. «rozłożyć, rozprostować coś zwiniętego, stulonego; rozpostrzeć …   Słownik języka polskiego

• pylić — ndk VIa, pylićlę, pylićlisz, pyl, pylićlił, pylićlony «wzniecać, rozsiewać jakiś pył, pokrywać coś pyłem, kurzem; kurzyć, prószyć» Śnieg, kurz pyli w oczy, w twarz. Cementownia pyli. pylić się 1. «pokrywać się pyłem, kurzem» Okna pylą się w… …   Słownik języka polskiego

• pogłoska — ż III, CMs. pogłoskasce; lm D. pogłoskasek «rozpowszechniana, niepewna, nie sprawdzona wiadomość; plotka» Pogłoska o przyjeździe słynnego pianisty. Fala pogłosek. Rozpuszczać, rozsiewać pogłoski. Pogłoski krążą, kursują, szerzą się, rozchodzą się …   Słownik języka polskiego

• szerzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, szerzyćrzę, szerzyćrzy, szerzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś dociera do określonych środowisk społecznych, staje się znane, głośne; upowszechniać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trąbić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trąbićbię, trąbićbi, trąbićbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dmąc w trąbę lub w trąbkę, powodować powstawanie dźwięku; grać na trąbie lub trąbce : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• połyskiwać — ndk VIIIb, połyskiwaćkuje, połyskiwaćiwał «mieć połysk, błyszczącą powierzchnię, rozsiewać blask, mienić się, lśnić, błyszczeć, świecić» Rzeka połyskiwała wśród zieleni. Słońce połyskuje zza chmur …   Słownik języka polskiego

• roztaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, roztaczaćam, roztaczaća, roztaczaćają, roztaczaćany {{/stl 8}}– roztoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, roztaczaćczę, roztaczaćczy, roztaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień